Na 13 jaar heb ik afscheid genomen als redacteur van Misjpoge. In 2005 ben ik begonnen. Het thema van joodse genealogie ligt mij na aan het hart. Als historicus ligt voor mij het accent meer bij de reconstructie van familiegeschiedenissen dan bij de harde data, al zijn die wel nodig om een goed gefundeerd verhaal te kunnen vertellen.
Bij het formele afscheid, tijdens de ALV van de
Nederlandse Kring voor Joodse Genealogie, op 18 maart, heeft de secretaris een mooie toespraak gehouden, waarin in kort bestek mijn bijdrage aan de redactie wordt benoemd.
Hieronder de tekst van die toespraak:
Beste Daniel,
Uit naam van het bestuur wil ik je van harte danken voor je enthousiasme en inzet de afgelopen 13 jaar in de redactie
Misjpoge. Je was redacteur, eindredacteur, je deed de opmaak, je deed eigenlijk álles. Ook bij de nieuwe vormgeving van het blad heb je een stimulerende rol gespeeld – en dat heeft geresulteerd in een fraai resultaat waar we nog steeds blij mee zijn.
Je was bovendien auteur (soms met een co-auteur) van niet minder dan 49 artikelen in
Misjpoge: hoofdartikelen, recensies, en ‘monumentjes’. In 2010-11, schreef je de 4-delige serie ‘Rondom de Nieuwe Achtergracht’, maar het hoogtepunt was toch beslist de 5-delige serie ‘Metz uit Münster’, in jaargangen 2014-2015. Ik heb je familiegeschiedenis met heel veel plezier gelezen. Je was ook de grote gangmaker van het Indiënummer (2014:4), uitgegeven in samenwerking met JHM en Menasseh ben Israelinstituut.
Je publiceerde je eerste bijdrage in 2005-1, een bespreking van
De Twentse Paradox van Marjolein Schinkel (een boek dat mij na aan het hart ligt), de derde in 2005-3, een stuk geschreven samen met Karin Hofmeester over het Digitaal Monument. En door dat monument hebben wij elkaar ontmoet; jij was mijn eerste contact bij Kring.
Namens het bestuur én de leden overhandig ik je met plezier een kleine attentie, en een bos bloemen. Ik heb de bloemist gevraagd de kleurstelling van Misjpoge zoveel als mogelijk te benaderen.
John Löwenhardt
secretaris