In 2013 was het 130 jaar geleden dat de grachten rond het eiland Vlooyenburg zijn gedempt. Dit eiland wordt gezien als de vroegste vestigingsplaats van Joden in de stad. Langs de grachten stonden de eerste synagogen van Amsterdam. De demping in 1883 was nodig om plaats te maken voor de drukbezochte markt, nog altijd aanwezig op het Waterlooplein. De sterk verpauperde Jodenbuurt is in de jaren ’20 en ’30 ingrijpend gesaneerd. Onder aanvoering van de SDAP is onder meer de bebouwing op het eiland Uilenburg vrijwel geheel vernieuwd om de woonomstandigheden en de hygiëne te verbeteren. De Tweede Wereldoorlog heeft letterlijk en figuurlijk een groot gat geslagen in dit hart van Joods Amsterdam. Nadat de bewoners waren gedeporteerd zijn de huizen tijdens de Hongerwinter geplunderd en gestript van al het brandbare materiaal. Rond 1980 is de hele buurt nog eens op de schop gegaan voor de aanleg van de Stopera (stadhuis + opera), de aanleg van de metro en een brede verbindingsweg. Het desolate Mr. Visserplein is een restant daarvan.
De wandeling laat zien dat de transformatie van de buurt in verschillende periodes heeft plaatsgevonden. Met behulp van historische afbeeldingen worden belangrijke plekken, synagogen en monumenten in context geplaatst.